آقای رفسنجانی، خسته نباشی!

جناب آقای رفسنجانی! نه‌تنها ایران، که جهان نیز حضور پرشکوه حضرت‌عالی را در چنین روزی، در نماز جمعه‌ی عبادی سیاسی و دشمن‌شکن دانشگاه تهران را انتظار می‌کشید. تا با درایت و هوشیاری، با زیرکی و مرد رندی، که دنیا در تو سراغ دارد، مرهمی بر زخم زخم‌دیدگان بگذارید، سخنان تسلی‌بخشی برای آرامش ستم‌دیدگان به‌ستوه آمده بر زبان آورید و راه حلی برای مشکل و معضلی که رفیق، دوست و هم‌رزم‌ات سیدعلی، بریده از ملت، در جامعه ایران به‌وجود آورده است بیابید؛ ولی دریغ که پیش‌بینی ما به‌حقیقت پیوست و از امام‌زاده تو هم، همانطور که انتظار می‌رفت، معجزه‌ای برنخاست. نگفتید تکلیف تقلبی که در آراء مردم شده چیست؟ مردم چگونه می‌توانند به حق‌شان برسند، اگر نه از راه تظاهرات مسالمت آمیز؟ انتخابات جدید را با نظارت سازمان‌های بین‌المللی پیشنهاد می‌کنید یا خیر؟ در مقام رئیس تشخیص مصلحت نظام و رئیس مجلس خبرگان عزل رهبر یا دستِ‌کم سرزنش و نکوهش وی را، به‌علت تقلبی که انجام داده، و فریبی که به‌مردم زده است، پیشنهاد می‌کنید یا خیر؟
در آغاز سخن از اُنس و اُلفت و محبت پیامبر اسلام صلواةالله علیه یاد کردید، و زمان صدر اسلام را به‌یاد نماز گزاران انداختید، که اندیشه آن زمان مو بر تن من راست کرد، که ضد و نقیض کوچکی را در سخنان جناب‌عالی، در مقایسه با سخنان آیةالله العظمی امام خمینی دیدم، که فرمودند در صدر اسلام هفتصد نفر را در یک روز گردن زدند.
شاید این مثال را بدین دلیل آوردید، که ملت برود کلاه نمدی‌اش را به هوا پرت کند که در مدت یک هفته تظاهرات فقط چند نفر انگشت‌شمار کشته داده است، صدر اسلام بودیم چه می شد؟
گفتید: « انتخابات خوب شروع شد و همه چیز آماده یک افتخار بزرگ برای کشور ایران بود، اما اینطور نشد.» ملاحظه رهبر کردید؟ نگفتید چرا آن‌طور نشد؟ مقصر کی بود؟ چه کس سر ملت مظلوم و صلح‌جو و عزیز ایران را کلاه گذاشت؟ چه کس به‌قول‌اش وفا نکرد؟ و ملت را نفهم و احمق فرض کرد؟ و تصور کرد همان‌طور که چهار سال پیش، نه‌تنها سر ملت که سر خودت و سر کروبی هم کلاه گذاشت و هر دوتای شما هیچ غل... ببخشید هیچ‌کاری نتوانستید بکنید، فکر کرد این‌بار نیز می‌تواند همان بازی چهار سال پیش را راه بیندازد؟ به‌قول میشتی غلومسَین: روی زمین سفت نشاشیده بود.
گفتی: « پیامبر اسلام به امام علی گفته است "اگر دیدی مردم راضی بودند و تو را قبول کردند و به تو این سمت را دادند با اجماع اکثریت، شما بپذیر. اگر احتراز کردند، بگذار هر کاری می خواهند بکنند." ».
حسین شریعتمداری امشب در کیهان لابد این‌جور پاسخ‌ات را خواهد داد: آخه اون زمان چماق‌ و باتوم وجود نداشت، تفنگ و مسلسل وجود نداشت، گاز اشک‌آور و اسپری فلفل نبود! ملت غلط می‌کند احتراز می‌کند! بگذاریم هر کاری می‌خواهند بکنند؟ بسیج و سپاه و لباس شخصی و خواهران زینب و حزب‌الله و ثارالله و جندالله و شّرالله و چه و چه را برای عمه‌مان درست کرده‌ایم؟
می‌فرمایید: «جمهوری اسلامی لفظ تشریفاتی نیست! هم جمهوری‌است هم اسلامی» نه پدرجان! ملت می‌گوید این حکومت خر تو خر نه جمهوری‌ست نه اسلامی!
از آخوند های ثروتمند مجلس خبرگانِ رهبری و از روحانیون تاجر و رانت‌خوار مجمع تشخیص مصلحت نظام مایه می‌گذاری؟

به‌تو می‌گویند کو شاهدت؟ دُمب‌اَت را نشان می‌دهی؟

*
آقای رفسنجانی عزیز! مأمورین حکومت نصایح شما را خوب گوش دادند و بلافاصله پس از اتمام نماز، با باتوم و گاز اشک‌آور به‌جان ملت افتادند. بی‌هوده نیست که نماز جمعه‌ی عبادی سیاسی‌ی کمر شکن، نام گرفته است.

*
در نهان و به‌کنایه مقایسه کردی اواخر حکومت پیشین را با امروز جمهوری آخوندی.

فکر می‌کنی رهبر گوش‌اش به این حرف‌ها بدهکار است؟ نمی‌گویم حرف شما را نفهمیده است، خیر، خوب هم فهمیده، اصولا نیازی به اخطار جناب‌عالی ندارد. این سرنوشت مستبدین و دیکتاتورها‌ است که با دست خود گور خود را می‌کنَند.

والسلام علیکم و رحمةالله.